مدل نظری که معمولاً در سرعت خشک کردن موز خشک تهران استفاده می شود، قانون دوم انتشار فیک است. مدل‌های نظری ناکافی هستند، تمایل به تولید نتایج اشتباه دارند و برای کاربردهای عملی پیچیده هستند.
بنابراین، در خشک کردن مواد غذایی، مدل های نیمه نظری به عنوان مدل بهتری برای برازش داده های خشک کردن میوه های موز برای خشک کردن توسعه داده شده است.
در مورد مدل هندرسون و پابیس ابتدا برای مدل خشک کردن ذرت استفاده شد. اما به دلیل عدم دقت و درجه بالای اختلاف دما بین هسته و هوا، مدل را نمی توان در طول 1 یا 2 ساعت اول خشک کردن موز نصب کرد.
مدل لوئیس یک مورد خاص از مدل هندرسون و پابیس است با این حال، مدل نادرست است زیرا دوره اول را بیش از حد برآورد می کند و دوره آخر خشک شدن را دست کم می گیرد. اما مدل‌های نیمه نظری راه‌حل‌های سری کلی ساده‌شده قانون دوم فیک هستند.
در سینتیک خشک کردن، دمای هوا یکی از عوامل اصلی تأثیرگذار بر سینتیک خشک کردن در طول کم آبی است. کروکیدا و همکاران گزارش کردند که با افزایش دما، ثابت خشک شدن، رطوبت تعادلی و نفوذ رطوبت افزایش می یابد.
Tzempelikos و همکاران در آزمایش خود در مورد زمان خشک کردن میوه های موز دریافتند که خشک شدن تحت تأثیر دمای هوا و سرعت هوای مورد استفاده برای خشک کردن قرار دارد.
آنها کشف کردند که با افزایش سرعت هوا در دمای 60 درجه سانتیگراد، زمان خشک شدن 30٪ کاهش می یابد، در حالی که با افزایش دما از 40 به 60 درجه سانتیگراد در سرعت هوای 2 متر، 54٪ کاهش در زمان خشک شدن مشاهده شد.
